Gluten jest białkiem, które występuje w pszenicy, żytnim, jęczmiennym, a także innych produktach zbożowych. W ostatnich latach, wiele osób zaczyna unikać glutenu, podejrzewając, że może powodować tycie. Jednakże, czy rzeczywiście gluten jest winowajcą nadwagi? Czy jego unikanie jest konieczne dla utraty wagi? Odpowiemy na te pytania, a także na inne, poboczne pytania związane z glutenem i utratą wagi.
Spis treści:
Czy gluten powoduje tycie?
Nie ma dowodów, które jednoznacznie wskazywałyby, że gluten powoduje tycie. Zmniejszenie spożycia glutenu nie jest również gwarantem utraty wagi. Fakt ten jest potwierdzony badaniami naukowymi, w których brak jest związku między spożyciem glutenu a wagą ciała. Powody, dla których niektórzy ludzie zauważają utratę wagi po zmniejszeniu spożycia glutenu, mogą mieć inne przyczyny.
Czy unikanie glutenu jest konieczne dla utraty wagi?
Unikanie glutenu nie jest konieczne dla utraty wagi, szczególnie jeśli nie masz nietolerancji na gluten. Niektórzy ludzie, którzy ograniczają spożycie glutenu, mogą zauważyć utratę wagi, ponieważ jedzą mniej węglowodanów i bardziej naturalne, niskokaloryczne produkty. Jednakże, ograniczenie spożycia glutenu może też prowadzić do nieodpowiedniej diety, w której brak jest niezbędnych składników, takich jak błonnik, składniki mineralne i witaminy.
Czy gluten może powodować biegunkę lub zaparcia?
Dla niektórych osób, spożywanie glutenu może powodować biegunkę, wzdęcia, zaparcia, a także inne dolegliwości trawienne. Jednakże, przyczyną tych objawów nie jest sam gluten, a składniki pokarmowe, jakie są obecne w produktach zbożowych, takie jak fruktany, które w dużych ilościach mogą powodować trudności w trawieniu.
Czy dieta bezglutenowa jest zdrowa?
Dieta bezglutenowa jest konieczna dla osób, które cierpią na celiakię lub nadwrażliwość na gluten, ale nie jest ona konieczna dla zdrowych ludzi. Niektóre osoby, które nie tolerują glutenu, mogą zauważyć poprawę samopoczucia i zdrowia po przejściu na dietę bezglutenową. Jednakże, dieta bezglutenowa może prowadzić do niedoborów składników odżywczych, takich jak błonnik, witaminy B, a także składników mineralnych.
